Laserpennen: het perspectief van een optometrist

Lasers waren vroeger beperkt tot de films. Na Star Wars zou geen enkele ruimtevideo compleet zijn zonder een laser en toen, in de jaren 80, met laserpennen. Handzame aanwijzers gaven docenten de magische kracht om door een kamer te wijzen, waardoor zelfs de saaiste onderwerpen werden verlicht. In de afgelopen tien jaar zijn lasers zowel goedkoper als veel krachtiger geworden - van het knallen van ballonnen tot het verlichten van wedstrijden, je kunt het je vergeven als je denkt dat ze niets meer zijn dan een goedkope onschadelijke nieuwigheid.

Onlangs schatte het British Journal of Ophthalmology dat ongeveer 150 kinderen door lasers last van hun ogen hadden geleden. Met meer dan een half miljoen goedkope laserpennen die nu in allerlei verschillende vermogens in omloop zijn, moeten optometristen zich bewust zijn van de schade die met name aan kinderen kan ontstaan. Oorspronkelijk hadden klaslokaallasers een vermogen van 1 MW; nu, vanwege de vooruitgang in de productie en het verkeerd labelen, zijn lasers typisch tot 300mW sterk, met goedkope laserpennen beschikbaar tot 1000mW, en die op de markt worden gebracht voor het richten op sterren tot 6000mW. Al deze zwaardere lasers zijn in staat om hitte te produceren die kan branden en binnen enkele seconden ernstige schade aan de achterkant van het oog kan veroorzaken. Nieuwsgierige jonge kinderen hebben per ongeluk lasers op hun vrienden gericht of staren in de straal, wat resulteert in oogbeschadiging.

Al deze zwaardere lasers zijn in staat om hitte te produceren die kan branden en binnen enkele seconden ernstige schade aan de achterkant van het oog kan veroorzaken.

Er zijn het afgelopen jaar een aantal nieuwsberichten verschenen over het richten van piloten op aanvallen door lasers. Volgens de CAA was er een piek in 2011 met 1912 gemelde incidenten in het VK, en nu zijn er gemiddeld ongeveer 1400 aanvallen per jaar. Het is te hopen dat een aantal opvallende overtuigingen en vrijheidsstraffen zullen werken als een afschrikmiddel en we zullen een voortdurende vermindering van op piloot gerichte laseraanvallen zien. De recente BMO-redactie van Prof John Marshall stelde dat zelfs met de toenemende prevalentie van krachtige lasers, empirisch onderzoek kan aantonen dat permanente retinale littekens niet mogelijk zijn over een afstand van meer dan een paar meter en daarom zijn piloten momenteel nog steeds op een laag risico op permanente visuele schade.

Het belangrijkste visuele risico voor piloten is flitsglans, desoriëntatie, tijdelijke blinde vlekken en na afbeeldingen, die allemaal het potentieel hebben om een ​​ernstig ongeval te veroorzaken. Piloten zijn echter al jarenlang goed geïnformeerd over een protocol om het potentiële risico op aanvallen te minimaliseren. In recente gesprekken met piloten is gesuggereerd dat de geruststelling van het weten dat flitsblindheid tijdelijk is en het risico op permanente schade aan het netvlies, resulteert in een verhoogd vermogen om een ​​in-air laseraanval te beheren volgens het CAA-protocol, waardoor het risico van een luchtongeval, omdat angsten en zorgen over mogelijk visueel verlies buiten beschouwing kunnen worden gelaten. De CAA heeft een zelfbeoordelingshulpmiddel voor piloten, de luchtvaartlaserblootstellingszelfbeoordeling (ALESA), met een eenvoudig stroomdiagram om te helpen beslissen wanneer een beoordeling moet worden gezocht bij een optometrist of oogarts.